წმიდა მოციქული წერს _ “აღივსენით სულითა, ეტყოდით თავთა თვისთა გალობითა, შესხმითა სულიერითა, უგალობდით და აქებდით გულითა თქვენითა უფალსა” (ეფეს. 5, 18-19).
მართლაც გულიდან ამოსული სიყვარულის საგალობლებით აქებდა უფალს ჩვენი ძველი სამღვდელოება და მისი მართლმადიდებელი მრევლი ვიდრე XIX ს-მდე, ავტოკეფალიის გაუქმებამდე, შემდეგ კი გაცივდა გულები, სარწმუნოებრივი სიმხურვალე გულგრილობამ შეცვალა, განსაკუთრებით ათეისტების ბატონობის დროს. ამ მძიმე ეპოქაში გამოუჩინა უფალმა ერს სულ რამდენიმე მამა-მოძღვარი, რომელნიც უგალობდნენ უფალს და ამხნევებდნენ მრევლს. მათ შორისაა მამა არქიმანდრიტი სოგრატ ჭულუხაძე. მისი უამრავი ლექს-საგალობლის უმთავრესი ლეიტმოტივია სიყვარული უფლისა და სიყვარული მოყვასისა. სასულიერო პოეზიის ძველი მამა-პაპეული ტრადიციების აღორძინებით მამა სოგრატიმ გამოაცოცხლა და გაათბო ათეისტური რეჟიმით დამზრალი გულები მრავალი მორწმუნისა, რამდენი აღაფრთოვანა მამა სოგრატიმ ღვთის სიყვარულით, რამდენი შემოაბრუნა ეკლესიისაკენ, რამდენი შეარიგა ერთმანეთს, დაანახა მოყვასის კეთილი და ღვთივკურთხეული წახნაგები.
ჩვენ შევთხოვთ უფალს მამა სოგრატის ხანგრძლივ სიცოცხლესა და ჯანმრთელ დღეგრძელობას, რათა მან კიდევ დიდხანს დაატკბოს საღმრთო საგალობლებით გულები მართლმადიდებელი მორწმუნეებისა, ამინ.
სიყვარულით მიტროპოლიტი ანანია